Το τελευταίο διάστημα «βομβαρδιζόμαστε» από νέα και ειδήσεις σχετικά με τον κορονοϊό. Οι συνήθειες μας αλλάξαν από τη μία μέρα στην άλλη.
Πλέον, αναγκαζόμαστε να περνάμε περισσότερες ώρες στο σπίτι, περιορίζοντας τις μετακινήσεις και τις κοινωνικές επαφές, ενώ στην πρώτη γραμμή έχει μπει η τήρηση ορισμένων μέτρων υγιεινής και αυτοπροστασίας για την αντιμετώπιση του ιού. Αν αυτό είναι δύσκολο να το διαχειριστεί ένας ενήλικας, πώς μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά του; Πώς επιδρά στην ψυχολογία η διασπορά του ιού και με ποιο τρόπο να αποφύγει τον πανικό;
Σε αυτά και σε πολλά άλλα επίκαιρα ερωτήματα απαντά η Ψυχολόγος BSc MSc Οικογενειακή Θεραπεύτρια Μαρία Ε. Ξηρού.
Συνέντευξη στην Νατάσσα Βουδούρη
1. Πώς η ψυχολογία και ο φόβος μπορούν να επιδράσουν στην διασπορά του κορονοϊού;
Ως πολίτες τους τελευταίους δυο μήνες καλούμαστε να εφαρμόσουμε μέτρα για τον περιορισμό της διασποράς του νέου ιού Covid-19. Είναι λοιπόν σημαντικό να κατανοήσουμε πλήρως τις οδηγίες που δίνονται από το ιατρικό προσωπικό και να τις εφαρμόζουμε όπως ακριβώς δίνονται στις οδηγίες. Πολλές φορές λόγο φόβου συρρικνώνουμε τις πληροφορίες και κάνουμε επιλεκτική εφαρμογή των κανόνων υγιεινής.
2. Τι ισχύει για τους ανθρώπους που πάσχουν ήδη από αγχώδεις διαταραχές;
Αυτό το διάστημα συμπολίτες μας που νοσούν από αγχώδης διαταραχές μπορεί να νιώσουν επιδείνωση της κατάστασης σε ατομικό η και οικογενειακό επίπεδο. Είναι λοιπόν σημαντικό να διατηρηθεί και να υποστηριχτεί η ρουτίνα της καθημερινότητας προκειμένου να παραμείνουν ικανοί στην λειτουργικότητα τους και στην εφαρμογή των μέτρων πρόληψης .
3. Ποια είναι τα τρία βήματα για να αποφύγουμε τον πανικό;
Ζώντας όλοι σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση χρειάζεται να μπορούμε να ενημερωνόμαστε σωστά από έγκυρες και αξιόπιστες πηγές , να είμαστε ανοιχτοί να επικοινωνούμε τυχόν απορίες μας στις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους και να τηρούμε τα μέτρα προστασίας τόσο για μας όσο και για τους υπόλοιπους .
4. Πώς θα διατηρήσουμε την ψυχική υγεία μας, ενώ μένουμε στο σπίτι;
Η πανδημία του νέου κορονοϊού έχει προκαλέσει ανησυχία στους πολίτες και μεγάλες αλλαγές στην καθημερινότητα.
Είναι σημαντικό να διατηρούμε την ρουτίνα μας, να οπλιστούμε με υπομονή και ειλικρίνεια ως προς τις ανάγκες μας και σεβασμό προς τους γύρω μας που ζούμε μαζί. Θα μπορούσαμε να κάνουμε σωματική άσκηση μόνοι μας η με κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας, να διαβάσουμε βιβλία και να ασχοληθούμε με πράγματα που αναβάλαμε παλιότερα λόγω υποχρεώσεων. Ο ρόλος των γονέων είναι σημαντικός γιατί καλούνται να δημιουργήσουν ασφάλεια και ρουτίνα στα παιδιά τους υπό συνθήκες πίεσης και για τους ίδιους.
5. Βρισκόμαστε σε καραντίνα και κάποιοι αψηφούν τα περιοριστικά μέτρα. Έχουν δηλαδή διαφορετική συμπεριφορά. Που οφείλεται αυτό;
Έχει παρατηρηθεί πως αρκετοί συμπολίτες μας αψηφούν την κατάσταση και την σοβαρότητας της ως προς τα μέτρα προφύλαξης . Διάφορες εκδοχές θα μπορούσαμε να πούμε σύμφωνα μα την ηλικία τους και την ψυχοσυναισθηματική τους κατάσταση. Για παράδειγμα οι έφηβοι λόγω της βάσης ζωής που βρίσκονται νιώθουν άτρωτοι και δεν φοβούνται τον θάνατο. Πιστεύουν πως αυτό δεν θα συμβεί στους ίδιους. Από την άλλη πλευρά ηλικιωμένοι συμπολίτες μας συνδέουν παλιότερες καταστάσεις που οι ίδιοι ξεπέρασαν και νιώθουν και αυτοί δυνατοί να το αντιμετωπίσουν. Σημαντικό είναι όταν αντιλαμβανόμαστε τέτοιες συμπεριφορές με υπομονή να ενημερώνουμε τους ανθρώπους που δεν τηρούν τα μέτρα προστασίας
6. Όλο και περισσότερος είναι ο χρόνος που περνούν τα παιδιά στο διαδίκτυο λόγω του κορονοϊού, καθώς έχουν ανασταλεί οι εξωτερικές τους δραστηριότητες. Τι θα συμβουλεύατε τους γονείς να κάνουν;
Οι έφηβοι χρειάζονται χρόνο με τους συνομήλικους οπότε η ενασχόληση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι βοηθητική. Οι γονείς χρειάζεται να είναι ευέλικτοι στο χρόνο που επιτρέπουν την χρήση του διαδικτύου. Όσο για τις μικρότερες ηλικίες του δημοτικού οι γονείς χρειάζεται να εφαρμόζουν πιστά τις οδηγίες ορθής χρήσης σύμφωνα με τον φορέα δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος.
7. Οι καταστάσεις που ζούμε με τον Covid-19 χαρακτηρίζονται πρωτόγνωρες. Τι ψυχολογικές πληγές θα μας αφήσει ο κορονοϊός;
Όντως οι καταστάσεις είναι πρωτόγνωρες δεν θα ήταν βοηθητικό αυτή τη στιγμή να προβλέψουμε τις μελλοντικές πληγές του ιού που σίγουρα θα υπάρξουν. Ίσως είναι πιο φρόνιμο να μείνουμε στο εδώ και τώρα και να κρατηθούμε ανθεκτικοί και δυνατοί.
