Η πρόεδρος του Κέντρου Θεραπευτικής Ιππασίας Σερρών (ΚΕΘΙΣ), Μαρία Λίγκα, μίλησε στην «kedenews» για τη λειτουργία του και τις πλημμύρες που το έπληξαν-Οι τεράστιες προσπάθειες που γίνονται για να αναστηλωθεί και να αποκτήσει ξανά ζωήΣυνέντευξη στη Βίκυ Καλοφωτιά
Μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν ένας επίγειος παράδεισος, όπου παιδιά που αντιμετωπίζουν με αξιοθαύμαστη γενναιότητα, κινητικά προβλήματα, νευρολογικές παθήσεις ή αυτισμό έβρισκαν τον τρόπο να νιώσουν δυνατά και έστω και για κάποιες στιγμές, ευτυχισμένα. Μόλις βρίσκονταν πάνω στη σέλα των αλόγων του Κέντρου Θεραπευτικής Ιππασίας Σερρών (ΚΕΘΙΣ) η ζωή τους αποκτούσε χρώμα και το χαμόγελο καρφιτσωνόταν μονομιάς στο πρόσωπό τους.
Όλα αυτά όμως μέχρι την ημέρα που πλημμύρες έπληξαν τον παραμυθένιο αυτό χώρο, καθώς και όλο το νομό. Εθελοντές, άνθρωποι που αποτελούν την ψυχή του πολύτιμου αυτού Κέντρου, όπως και τοπικοί φορείς ενώθηκαν σαν μια γροθιά για να σώσουν τα ζώα και να αρχίσει να παίρνει ξανά ζωή κάθε γωνιά του. Οι δυσκολίες πολλές, τα χρήματα λιγοστά και οι μέχρι στιγμής υποσχέσεις για ουσιαστική και χειροπιαστή βοήθεια, άφθονες. Η πρόεδρος του Κέντρου και εθελόντρια, Μαρία Λίγκα, «ανοίγει την καρδιά» της στην «kedenews» και μιλάει για όλα.
«Γίνε τολμηρός, γίνε διαφορετικός! Γίνε οτιδήποτε που θα αναδείξει την ακεραιότητα του σκοπού σου στη ζωή και του ευφάνταστου οράματός σου απέναντι στους “εκ του ασφαλούς”, στα όντα του κοινότοπου, στους σκλάβους του συνηθισμένου. Η τυποποίηση της ζωής, αυτό που ονομάζουμε ΡΟΥΤΙΝΑ, είναι πάντα ο κρυμμένος εχθρός της υψηλής τέχνης». Σε κάθε περίπτωση, το συγκεκριμένο απόφθεγμα του Sir Cecil Walter Hardy με βρίσκει σύμφωνη πλήρως.
Η υιοθέτηση αυτού, στην πορεία της ζωής μου, είναι που με οδήγησε στην πραγματοποίηση του ονείρου μου, του Κέντρου Θεραπευτικής Ιππασίας Σερρών (ΚΕΘΙΣ). Το άλογο μπήκε στη ζωή μου για πρώτη φορά το 2002, στα 43 μου χρόνια! Μη έχοντας κάποια ιδιαίτερη σχέση με τα ζώα αλλά και χωρίς να τα φοβάμαι ή να τα αποφεύγω, έφτασε η στιγμή να ξεκινήσω την πιο ζεστή επαφή μου μαζί τους με πρώτο στη σειρά το άλογο. Ένα ζώο μεγαλόσωμο, υπερήφανο, αγέρωχο, δυνατό. Ένα ζώο λογικό και ά-λογο…
Φυσιοθεραπεύτρια στο επάγγελμα, με εξειδίκευση στην εγκεφαλική παράλυση (μέθοδος Bobath, νευροεξελικτική αγωγή) και στον αυτισμό, εργάζομαι στο χώρο των ατόμων με αναπηρία εδώ και 37 χρόνια. Τα 10 πρώτα εξ αυτών σε ένα ίδρυμα κλειστής περίθαλψης (ΚΕΠΕΠ Σιδηροκάστρου) και τα υπόλοιπα -μέχρι σήμερα- σε σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής των Χανίων στην αρχή και των Σερρών, που είναι η ιδιαίτερή μου πατρίδα, στη συνέχεια.
Συγκεκριμένα, εργάστηκα στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Σερρών και τα τελευταία 15 χρόνια στο πολυαγαπημένο μου ΕΕΕΕΚ Σερρών (Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης) από όπου και συνταξιοδοτήθηκα τον Αύγουστο του 2020. Η ενασχόλησή μου κυρίως με παιδιά και εφήβους με εγκεφαλική παράλυση, νοητική υστέρηση ή αυτισμό με έκανε να ανακαλύπτω ολοένα και περισσότερο τομείς και πεδία με ενδιαφέρον.
O αριθμός των ατόμων που μετέχουν σε θεραπευτικά προγράμματα στο ΚΕΘΙΣ, ανέρχεται στα 60-70 την εβδομάδα εκ των οποίων τα 50 είναι παιδιά και έφηβοι και οι άλλοι είναι ενήλικες και μάλιστα από διάφορα μέρη της Ελλάδας! Το ηλικιακό φάσμα είναι μεγάλο -από δυόμισι έως 67 χρόνων μέχρι στιγμής- στα 14 χρόνια λειτουργίας του κέντρου. Τα συνήθη περιστατικά αφορούν σε εγκεφαλική παράλυση, νευρολογικές παθήσεις, εγκεφαλικά, σκλήρυνση κατά πλάκας, αυτισμό, νοητική υστέρηση και σύνδρομο Down.
Η εξειδικευμένη εθελοντική θεραπευτική ομάδα του ΚΕΘΙΣ (3 φυσιοθεραπευτές, 2 γυμναστές και μία ειδική παιδαγωγός) προσπαθεί για το καλύτερο των θεραπευομένων με κέφι και αγάπη. Τα μηνύματα που έχουμε από γιατρούς και θεραπευτές της υγείας είναι πάρα πολύ θετικά! Εκτός όμως από τα θεραπευτικά προγράμματα ο εκπαιδευτής ιππασίας του ΚΕΘΙΣ διδάσκει ιππασία και στον τυπικό πληθυσμό, γιατί σκοπός του Κέντρου, εκτός των άλλων, είναι η ενσωμάτωση, η κοινωνικοποίηση και η ένταξη των ΑμεΑ στο κοινωνικό σύνολο.
Η εξειδικευμένη θεραπευτική ομάδα μαζί με τον εκπαιδευτή ιππασίας, με γνώσεις, υπομονή και μεράκι καθοδηγούν τα ΑμεΑ καταρχάς στην επαφή και στο άγγιγμα του αλόγου δημιουργώντας έναν κόσμο ερεθισμάτων, ευκαιριών συνεργασίας-επικοινωνίας και υπερνίκηση του φόβου. Αναπτύσσουμε επίσης, διαδραστικά παιχνίδια επαφής αλόγου-παιδιού.
Ποια συναισθήματα υπερτερούν κατά τη διάρκεια αυτών των θεραπευτικών συνεδριών;Στην αρχή ίσως φόβος αλλά στη συνέχεια χαρά, ενθουσιασμός, αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση!
Πολλά και ενδιαφέροντα αλλά θα σας αναφέρω δυο από αυτά. Το πρώτο ήταν αυτό που είπε ένας τετραπληγικός νεαρός, όταν για πρώτη φορά ανέβηκε στο άλογο: 7 χρόνια -από τότε, δηλαδή που συνέβη το ατύχημά του- έχω να δω τον κόσμο από τα δυόμισι μέτρα…
Και ένας άλλος κύριος, επίσης με κινητικά προβλήματα, που όταν ανέβηκε στο άλογο, είπε: «Νιώθω πιο ασφαλής πάνω στο άλογο απ’ ό,τι στο αναπηρικό μου αμαξίδιο!!! Σαν να είναι «δεμένο» το σώμα μου με το άλογο και τα πόδια του η προέκταση του σώματός μου!» Το συνταρακτικό είναι ότι αυτά που είπε, εγώ τα είχα διαβάσει και ξαναδιαβάσει σε βιβλία ιπποθεραπείας, ενώ αυτός δεν είχε διαβάσει ούτε ένα τέτοιο στη ζωή του. Πραγματικά, συγκλονίστηκα!
Να ξεκαθαρίσουμε ότι η θεραπεία μέσω του αλόγου δεν είναι πανάκεια! Όμως βλέπουμε και βιώνουμε μικρά θαύματα πολύ συχνά. Χρειάζεται υπομονή, επιμονή, συνέπεια και συνέχεια. Οι επιστημονικές έρευνες, οι οποίες είναι και πολλές, έρχονται να επισφραγίσουν τα πολύ καλά αποτελέσματα. Και φυσικά υπάρχουν ενδείξεις και αντενδείξεις. Υπάρχουν, επίσης προϋποθέσεις και προδιαγραφές, που πρέπει να πληρούν τα άλογα θεραπείας.
Οι δε εγκαταστάσεις πρέπει να είναι σωστών προδιαγραφών, με πρώτο μέλημα την ασφάλεια όλων και η θεραπευτική ομάδα να αποτελείται από εξειδικευμένους επιστήμονες. Η θεραπευτική αυτή παρέμβαση δεν είναι απλά μια βόλτα με το άλογο…
Όσο το δυνατό πιο σύντομα πρέπει να κάνουμε τις πιο απαραίτητες ενέργειες για την επαναλειτουργία του. Ο Δήμος Εμμανουήλ Παππά και η Περιφερειακή Ενότητα Σερρών θα αναλάβουν τον κύριο όγκο αυτού του εγχειρήματος. Έτσι τουλάχιστον μας υποσχέθηκαν κι εμείς είμαστε αισιόδοξοι.
Εξάλλου ο εν λόγω Δήμος μας στηρίζει με όποιον τρόπο μπορεί -εκμίσθωση 25 στρεμμάτων γης, κατασκευή κλειστού στίβου ιππασίας με το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης «ΘΗΣΕΑΣ», κάλυψη ηλεκτροδότησης και υδροδότησης και περιποίηση πρασίνου- όλα αυτά τα 14 χρόνια λειτουργίας. Όλα όμως τα υπόλοιπα λειτουργικά έξοδα συντήρησης, λειτουργίας, μισθοδοσίας των δύο -για την ώρα- εργαζομένων μας, φροντίδας των ζωντανών μας με ό,τι αυτό σημαίνει και πολλά άλλα είναι στην ευθύνη του συλλόγου μας.
Η στήριξη του απλού κόσμου και το κύμα αγάπης που «έσκασε» στο ΚΕΘΙΣ, μας έχει «λυγίσει» συναισθηματικά και μας δίνει τεράστια δύναμη να υπερπηδήσουμε τα εμπόδια και να συνεχίσουμε ακάθεκτοι. Το, δε, προσωπικό και ήδη αποτελεσματικό ενδιαφέρον του Πρωθυπουργού μάς συγκινεί. Πάνω απ’ όλα όμως μας εντυπωσιάζει η εμπιστοσύνη που δείχνει ο κόσμος στο έργο που επιτελείται στο Κέντρο Θεραπευτικής Ιππασίας στο Νέο Σκοπό Σερρών.
Στο σημείο αυτό θέλω να τονίσω ιδιαίτερα ότι στην προσπάθειά μας μάς βοήθησε τα μέγιστα ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Κώστας Καραμανλής, ο οποίος επισκέφθηκε το ΚΕΘΙΣ μετά τις καταστροφικές πλημμύρες, υποσχέθηκε να μας στηρίξει με όλη του τη δύναμη και τήρησε την υπόσχεσή του με το παραπάνω! Το ΚΕΘΙΣ έγινε αγνώριστο μετά την πολύτιμη αυτή πρωτοβουλία! Όλες οι χωματουργικές εργασίες πραγματοποιήθηκαν χάρη σε εκείνον!
Πληροφορίες για το Κέντρο Θεραπευτικής Ιππασίας Σερρών (ΚΕΘΙΣ):
