Ο Έλληνας ιδιοκτήτης του ραδιοφωνικού σταθμού ellinadiko.eu μιλάει στην «kedenews» σε μια συνέντευξη εφ'όλης της ύλης-Μοιράζεται το πώς ξεκίνησε να ασχολείται με το αντικείμενο που αγαπά αλλά και τις δυσκολίες που συναντάει στη διαδρομήΣυνέντευξη στη Βίκυ Καλοφωτιά
Το ημερολόγιο έδειχνε 1960, όταν μια οικογένεια Ελλήνων από τον Μακρύγιαλο Πιερίας στρίμωξε σε μια βαλίτσα τα λιγοστά υπάρχοντά της και μια αγκαλιά όνειρα και έβγαλε διαβατήριο με προορισμό την ξενιτιά. Οι γονείς του Αναστάσιου Τζιόκα, του Έλληνα που μένει μόνιμα στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας και έχει δημιουργήσει εκεί έναν από τους πιο επιτυχημένους διαδικτυακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, το ellinadiko.eu, άφησαν τότε πίσω την Ελλάδα για να αναζητήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό. Τα χρόνια πέρασαν, οι καιροί άλλαξαν αλλά το μεράκι και η αγάπη του γιου τους για το ραδιόφωνο παραμένουν ακόμη δυνατά και ο ίδιος μιλάει στην «kedenews» για όλα. Τη μαγεία του ραδιοφώνου, το χωριό του και τον αγώνα του να εκπέμπει από μια χώρα που δεν είναι η πατρίδα του.
Ποια ήταν η στιγμή που συνειδητοποιήσατε ότι το ραδιόφωνο ήταν κάτι που θα «έκλεβε την καρδιά» σας για πάντα;Το 1981 έπρεπε, όπως όλοι, να πάμε να υπηρετήσουμε την πατρίδα. Όταν πήγα με μετάθεση στη Θεσσαλονίκη, γνώρισα έναν συνάδελφο ο οποίος ήταν ηλεκτρονικός και σε μια έξοδο πήγαμε σε κάποιο πειρατικό ραδιοσταθμό σε ένα μαγαζί με ταπετσαρίες αυτοκινήτου από όπου εξέπεμπε ένας πειρατικός σταθμός στα μεσαία. Μετά από την πέμπτη φορά κόλλησα τον «ιό» και το καλό ήταν ότι σε κάθε έξοδο αντί να πάμε παραλία βόλτα εμείς κάναμε εκπομπή. Με το που δίναμε τότε την μία και μοναδική γραμμή στον αέρα, έπαιρνε «φωτιά» στο τηλέφωνο! Χρόνια όμορφα…
Πώς βρεθήκατε στη Γερμανία και αποφασίσατε να μείνετε εκεί μόνιμα;Οι γονείς μου ήρθαν σαν μετανάστες το 1960 για μια καλύτερη ζωή. Εγώ γεννήθηκα στην Ελλάδα το 1963 και έμεινα αρχικά εκεί με συγγενείς, γιατί οι μετανάστες είχαν τότε συμβόλαια να έρχονται στη Γερμανία χωρίς οικογένεια, μόνο για δουλειά. Ωστόσο, το Δεκέμβριο του 1964 κατέβηκε η μητέρα μου και με πήρε και έτσι από τότε μένω εδώ, στη Νυρεμβέργη.
Ο σταθμός δημιουργήθηκε το 2012 με άφθονο μεράκι και από εκείνη τη χρονιά εκπέμπει ασταμάτητα στο διαδίκτυο κρατώντας συντροφιά σε ανθρώπους που βρίσκονται σε χώρες σε όλο τον κόσμο. Είναι πολύ σημαντικό το να μιλάς και να μεταφέρεται η φωνή σου σε όλον τον πλανήτη, να σε ακούνε παντού και ας μην έχεις γνωριστεί μαζί τους από κοντά. Αυτό που μας κάνει να βγαίνουμε στο ράδιο είναι απλά η αγάπη χωρίς δεύτερη σκέψη.
Εκτός από το μεράκι σας με ποιο άλλο μέσο καταφέρνετε να συντηρείτε οικονομικά τον σταθμό;Σίγουρα το μεράκι και η αφοσίωσή μου σε αυτό που λάτρεψα από την πρώτη στιγμή, είναι πολύ σημαντικά και με κάνουν να του αφιερώνω καθημερινά αρκετό από το χρόνο μου. Ακόμη κι αν τρέχω από το πρωί, πάντα βρίσκω την όρεξη και τον ενθουσιασμό για να οργανώνω μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια τα πάντα που έχουν σχέση με αυτό. Προσπαθώ να ενημερώνομαι για όλα και κάθε μέρα να γίνομαι όλο και καλύτερος. Εργάζομαι σε μια θυγατρική εταιρεία της Siemens ως απλός εργάτης στον κλάδο των εξαγωγών και έτσι μπορώ και συντηρώ και αυτήν την προσπάθεια που κάνω στο ραδιόφωνο, που είναι η μεγάλη μου αγάπη.
Όχι, δυστυχώς δεν μας δείχνουν όσο θα έπρεπε την προτίμησή τους οι συμπατριώτες μας εδώ και αυτό θα έλεγα ότι είναι το μεγάλο μας πρόβλημα. Ο Έλληνας δεν στηρίζει την προσπάθεια αυτή που γίνεται εδώ και τόσα χρόνια και επιλέγει να ακούει άλλους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Αν τον ρωτήσεις γιατί και τι είναι αυτό που τους κάνει να ακούνε άλλον σταθμό δεν μπορούν να απαντήσουν παρ’όλο που όλοι από την ίδια πηγή παίρνουμε τα τραγούδια. Όσο για τους Γερμανούς, επειδή καταφέραμε να βγάζουμε φωνή, μουσική και τσαμπουκά δεν μας δέχονται να ακουστούμε και στα FM και ενώ έχω κάνει μέχρι στιγμής αρκετές φορές τη σχετική αίτηση, έχει απορριφθεί. Ωστόσο, όπως λένε, έχει ο καιρός γυρίσματα…
Τι σας λένε οι ακροατές μέσα από τα μηνύματα που σας στέλνουν;Συνήθως στέλνουν την καλησπέρα τους ή μοιράζονται κάποια προβλήματα που τους αφορούν. Θεωρώ όμως ότι είναι πραγματικά λυπηρό που δεν μπορούμε να μιλάμε πιο συχνά και ακόμη πιο ελεύθερα για όλα όσα απασχολούν τον καθένα μας.
Οι αληθινοί φίλοι, ο καιρός, τα ψάρια, η κουζίνα μας, το να γυρνάς από τη θάλασσα με την άμμο στο σώμα, το ουζάκι! Εδώ οι φίλοι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα και λόγω και της ενασχόλησής μου με το ραδιόφωνο είμαι πολύ επιλεκτικός στο ποιους ανθρώπους συναναστρέφομαι και ποιους θέλω να είναι δίπλα μου σε καθημερινή βάση. Ανυπομονώ να λήξει όλη αυτή η περιπέτεια που περνάμε λόγω του κορονοϊού και να έρθω ξανά στην Ελλάδα το καλοκαίρι!
