Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται δύο μήνες από τον εντοπισμό του πρώτου επιβεβαιωμένου κρούσματος κορονοϊού στην Ελλάδα και η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία, εξακολουθεί να είναι οριακή. Οι ελλείψεις σε προσωπικό, υλικά, εξοπλισμό, μέσα ατομικής προστασίας είναι γεγονός σε όλα τα νοσοκομεία και βέβαια τα τεστ ελέγχου γίνονται επιλεκτικά, το οποίο σημαίνει ότι παρά την «καραντίνα» ο ιός πολύ πιθανόν να συνεχίσει να μεταδίδεται στον πληθυσμό. Μιλήσαμε για όλα αυτά με μία μαία του Νοσοκομείου «Αλεξάνδρα» της Αθήνας. Μάλιστα η συγκεκριμένη μαία ήταν μέσα στο προσωπικό που ξεγέννησε τη γυναίκα από τη δομή της Ριτσώνας, η οποία είχε προσβληθεί από τον κορονοϊό.
Συνέντευξη στην Κέλλυ Σαουάχ-ΜαραγκουδάκηΠου εργάζεστε και ποια είναι η ειδικότητά σας στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα»;
Είμαι μαία και εργάζομαι στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρα.
Πόσα είναι συνολικά τα κρούσματα στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» και πως τα αντιμετώπιζετε;
Στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» περίπου δύο εβδομάδες πριν έρθω σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα κορονοϊού, το οποίο ήταν δίχως συμπτώματα ακούστηκε πως υπήρχαν ορισμένοι εμπύρετοι και με τα συνήθεις συμπτώματα ωστόσο έφυγαν από το νοσοκομείο πριν κάνουν το τεστ επιβεβαίωσης για κορονοϊό. Σε συζητήσεις στους διαδρόμους μεταξύ γιατρών, νοσοκόμων, τραπεζοκόμων ακουγόταν έντονα ότι είναι πολύ πιθανό να κυκλοφορούν τέτοια κρούσματα στο δικό μας νοσοκομειακό χώρο. Το ίδιο είχε ακουστεί και για το παθολογικό τμήμα. Αυτή τη στιγμή στην γυναικολογική κλινική υπάρχουν τέσσερα κρούσματα. Η μία είναι επιβεβαιωμένη αρνητική. Η δεύτερη ακόμη δεν έχει λάβει τα αποτελέσματα του τεστ. Στις άλλες δύο γυναίκες οι οποίες είναι από την Αφρική και μένουν σε δομές μέχρι σήμερα δεν έχει πραγματοποιηθεί καν το τεστ.
Πάρθηκαν τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία τόσο των εργαζομένων όσο και των ασθενών;
Δεν νομίζω. Να σημειωθεί πως μέχρι κι σήμερα η κλινική που εργάζομαι, η γυναικολογική έχει μετατραπεί σε κλινική για covid-19. Όσο αφορά το θέμα με τις μάσκες ενώ θα έπρεπε να είχαμε λάβει εκείνες της υψηλής προστασίας ffp2/ffp3, εργαζόμαστε με τις απλές χειρουργικές. Και όχι μόνο αυτό. Ο καθένας από εμάς λαμβάνει μία την ημέρα. Τι σημαίνει αυτό; Μία μάσκα για τις οκτώ (8) ώρες της βάρδιας. Στους γυναικολόγους και στις μαίες δεν έχουν δοθεί τα απαραίτητα μέτρα προστασίας παρόλο που έχουμε τρία περιστατικά που μπορεί να βγουν θετικά στον ιό. Και πόσοι ακόμα νοσηλεύονται που μπορεί να είναι θετικοί μεν αλλά ασυμπτωματικοί δε. Οι περισσότεροι κάναμε από μόνοι μας τα μέτρα ατομικής προστασίας. Το θετικό είναι πως ακούστηκε ότι θα έρθουν στο νοσοκομείο μας τουλάχιστον 10 γιατροί. Ίσως και παραπάνω.
Όλα αυτά συνέβαιναν το πρώτο διάστημα ξεσπάσματος του κορονοϊού. Σήμερα έχει αλλάξει κάτι;
Την περασμένη εβδομάδα πέρασαν και μοίρασαν σε όλα τα τμήματα μάσκες. Εγώ υπέγραψα για το δικό μου τμήμα δέκα (10) μάσκες. Μονάχα δέκα μάσκες για ολόκληρο το τμήμα. Μαίες, νοσοκόμες/οι, τραπεζοκόμοι, ενδεχομένως και κανένας ιατρός έπρεπε να πορευτούν με δέκα μάσκες την ημέρα. Στις επόμενες ημέρες η προϊσταμένη παρέλαβε συνολικά σαράντα (40) μάσκες για μία εβδομάδα.
Υπήρξε κάποιο περιστατικό που σας ανησύχησε ιδιαίτερα;
Ναι! Δεν σας κρύβω ότι ανησύχησα πολύ όταν συνειδητοποίησα ότι έχω συναναστραφεί με έγκυο γυναίκα προσβεβλημένη στον ιό δίχως να έχω λάβει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Όσο ερχόμουν σε επαφή μαζί της φορούσα μια απλή χειρουργική μάσκα. Να σημειωθεί ότι τότε δεν υπήρχαν καθόλου μάσκες. Προσωπικά φορούσα μια μάσκα για κάμποσες ημέρες καθώς έτυχε να έχω μερικές στο ντουλάπι μου. Δημιουργούσα αυτοσχέδια ενίσχυση, βάζοντας από μέσα χάρτινη ή κάποια γάζα. Όταν η γυναίκα γέννησε και διαγνώστηκε με κορονοϊό, όλο το νοσοκομείο βρέθηκε σε κατάσταση συναγερμού. Οι αρχές του νοσοκομείου ειδοποιήθηκαν ότι ο σύζυγός της βρέθηκε θετικός στον κορονοϊό και αμέσως της κάναμε το τεστ, στο οποίο βρέθηκε και εκείνη θετική. Η γυναίκα είχε μεταφερθεί από το hot spot της Ριτσώνας στο νοσοκομείο για να γεννήσει και αφού έφερε στο φως το παιδί ενημερωθήκαμε. Μέχρι τότε είχαμε παντελής άγνοια.
Να φανταστώ πως αμέσως εσείς μαζί με το προσωπικό του νοσοκομείου μπήκατε σε καραντίνα;
Δεν μπήκα εύκολα σε καραντίνα! Αγωνίστηκα για να μπω σε καραντίνα. Την Παρασκευή 27 Μαρτίου ξεγέννησα τη γυναίκα. Το βράδυ της Δευτέρας, μετά τα μεσάνυχτα ενημερώθηκα πως ήταν θετική στον ιό. Το πρωί της 31ης Μαρτίου επικοινώνησα μαζί με τις νοσηλεύτριες των λοιμώξεων του νοσοκομείου για να μάθω αν θα έπρεπε να μπω σε καραντίνα μία ή δύο εβδομάδες αλλά και αν θα εξεταστώ. Θα έπρεπε να επικοινωνήσουν με τον ΕΟΔΥ και ύστερα θα με ενημέρωναν. Μέχρι το μεσημέρι δεν είχαν καμία ενημέρωση και η αγωνία μου μεγάλωνε, οπότε πήρα την πρωτοβουλία και επικοινώνησα η ίδια με τον ΕΟΔΥ. Η απάντηση του ήταν πως οι ημέρες καραντίνας για το νοσηλευτικό προσωπικό είναι επτά (7) ημέρες ενώ για τον υπόλοιπο πληθυσμό δεκατέσσερις (14). Μετά το μεσημέρι χτύπησε το τηλέφωνο από το νοσοκομείο όπου με καλούσαν στο πόστο μου. Όπως καταλαβαίνετε βρέθηκα σε πολύ δυσμενή θέση. Κάτι παρόμοιο συνέβη και στους υπόλοιπους συναδέλφους μου αλλά ευτυχώς κατόπιν πιέσεων και διεκδικήσεων καταφέραμε να παραμείνουμε μία εβδομάδα στο σπίτι και να κάνουμε το τεστ του κορονοϊού όπου ευτυχώς βγήκα αρνητική στον ιό.
Πως αντιμετώπισε το νοσοκομείο την περίπτωση της γυναίκας με τον covid-19;
Στο νοσοκομείο είμαστε δύο κλινικές. Όταν γεμίσει η πρώτη, οι υπόλοιπες γυναίκες έρχονται στη δεύτερη. Την συγκεκριμένη την έβαλαν σε ένα μονόκλινο της δεύτερης κλινικής, της δικής μου αν και η πρώτη δεν είχε γεμίσει ακόμη. Στην πρώτη κλινική υπήρχε ήδη ένα ακόμη επιβεβαιωμένο κρούσμα απομονωμένο από τις υπόλοιπες ασθενείς και δύο με πυρετό - πιθανά κρούσματα. Η καθεμία είχε το δικό της δωμάτιο.
Τι έγινε τελικά με το περιστατικό της γυναίκας που ήταν θετική στον κορονοϊό;
Την Τρίτη που μας πέρασε είχαμε συνολικά τέσσερα περιστατικά γυναικών που είχαν γεννήσει. Δεν πήγα και στα τέσσερα, πήγα στα δύο. Διότι, τα δύο από τα τέσσερα ήταν να φύγουν από το Σάββατο. Πρόκειται για καισαρικές επτά ημερών. Οι γυναίκες που προβαίνουν σε καισαρική χειρουργική τομή στην τέταρτη ημέρα, εφόσον όλα έχουν πάει καλά παίρνουν εξιτήριο. Ενώ θα έπρεπε να φύγουν, αρνιόντουσαν. Δήλωναν άστεγες. Πράγμα που για την μία σίγουρα δεν ίσχυε διότι είχε και ΑΜΚΑ και διεύθυνση. Η δεύτερη γυναίκα ήταν πρόσφυγας/μετανάστης. Από το Σάββατο προσπαθούσαμε να τους δώσουμε εξιτήριο αλλά μάταια. Τη Δευτέρα ασχολήθηκε η κοινωνική υπηρεσία με το ζήτημα βρίσκοντας κατάλυμα σε ένα ξενοδοχείο. Μάλιστα ήρθε και το ΕΚΑΒ για να παραλάβει τη γυναίκα αλλά δεν δεχόταν να φύγει. Είναι η γυναίκα που ξεγέννησα και ήταν θετική στον covid-19. Μας ταλαιπώρησε πολύ. Παρέμεινε με το -έτσι θέλω- συνολικά δύο εβδομάδες. Αρνιόταν πεισματικά να φύγει και το νοσοκομείο δεν έβρισκε τρόπο να την κάνει να φύγει. Διευθυντές, καθηγητές, νοσηλευτικό προσωπικό και η κοινωνική υπηρεσία είχαν κινητοποιηθεί μόνο για εκείνη. Μετά από δεκαπέντε (15) ημέρες κατόπιν πολλών προσπαθειών, σηκώθηκε και έφυγε.
Δεδομένων των καταγεγραμμένων θανάτων σε άλλες χώρες του πλανήτη, σε τι έκανε τη διαφορά η χώρα μας και μέχρι σήμερα σημειώνει μικρότερους αριθμούς κρουσμάτων και θανάτων;
Εγώ νομίζω πως σε αυτό συνέβαλλαν θετικά τα αντανακλαστικά του κράτους στο ζήτημα. Η απαγόρευση δηλαδή της κυκλοφορίας και η προτροπή του να μένουμε στο σπίτι. Το κράτος δεν αψήφησε τον κίνδυνο όπως συνέβη σε άλλες χώρες του πλανήτη. Όμως γενικά την κατάσταση στα νοσοκομεία θα την χαρακτήριζα «ανοχύρωτη».
Πώς βιώνετε εσείς και η οικογένειά σας αυτούς τους δύο μήνες σχεδόν που έχει ξεσπάσει και στη χώρα μας η πανδημία;
Είναι δύσκολα. Αγωνία, προσπάθεια αλλά και κούραση ώστε να ανταπεξέλθουμε στο δύσκολο έργο που έχουμε κληθεί να βγάλουμε εις πέρας. Ειδικότερα η εβδομάδα που βρισκόμουν στο σπίτι και περίμενα τα αποτελέσματα του τεστ ήταν ιδιαίτερα αγχωτική τόσο για εμένα όσο και για την οικογένειά μου. Στο σπίτι υπήρχε μεγάλη ένταση και ανησυχία. Επίσης το γεγονός ότι είμαστε όλοι έγκλειστοι και βγαίνουμε μόνο για τα απαραίτητα, δίχως άσκοπες μετακινήσεις καταλαβαίνετε πως δημιουργεί πολλές φορές φορτισμένο κλίμα. Σίγουρα υπάρχει κατανόηση και πρέπει να υπάρχει υπομονή αφού υπάρχει θανατηφόρος ιός.
Θα θέλατε να προσθέσετε ένα μήνυμα προς τους κυβερνώντες, τους πολίτες-αναγνώστες που βρίσκονται στο σπίτι;
Τι να πω. Περίμενα καλύτερη αντιμετώπιση στα νοσοκομεία και το προσωπικό τους. Τα μέτρα προστασίας που έχουν ληφθεί στις κλινικές που έχουν μετατραπεί σε κλινικές covid-19 όπως είναι η δική μου, είναι ελάχιστα. Σκεφτείτε τη μάσκα διπλής προστασίας ffp που είναι για τέτοια περιστατικά δεν τις έχουμε δει στο νοσοκομείο. Εμείς οι νοσηλευτές-μαιευτές που ανήκουμε στα δημόσια νοσοκομεία δεν λαμβάνουμε ούτε τα βαρέα και ανθυγιεινά ενώ βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή του κινδύνου. Ας προνοήσουν και για εμάς! Στον κόσμο θα πω να κάνει υπομονή, να λαμβάνει τα μέτρα προστασίας των ειδικών και να περιορίσει τις άσκοπες μετακινήσεις.
*Η μαία επέλεξε να διατηρήσει την ανωνυμία της για προφανείς επαγγελματικούς λόγους.
