Το καμάρι της Ελευσίνας, ο Πανελευσινιακός, έκλεισε φέτος τα 90 του χρόνια – ιδρύθηκε το 1931. Οι «σταχυοφόροι» είναι από τις ιστορικότερες ομάδες της Δυτικής Αττικής, καθώς έχουν αγωνιστεί στην Α' Εθνική και έχουν πάμπολλες παρουσίες στις υπόλοιπες εθνικές κατηγορίες.
Αυτή την περίοδο ο Πανελευσινιακός αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής και με αφορμή τη συμπλήρωση των 90ών γενεθλίων του το kedenews.gr μίλησε με τον Βαγγέλη Μπάρδη, έναν άνθρωπο που έχει υπηρετήσει τον σύλλογο πολλά χρόνια. Υπήρξε ποδοσφαιριστής του Πανελευσινιακού που ξεπήδησε μέσα από τις Ακαδημίες του, ενώ τώρα είναι ο υπεύθυνος γι' αυτές.
90 χρόνια Πανελευσινιακός. Πες μας μερικά λόγια για την ιστορία του συλλόγου.
«Ο Πανελευσινιακός ιδρύθηκε το 1931 από μια παρέα ανθρώπων και, από ό,τι ξέρω και έχω διαβάσει, ο πρώτος πρόεδρος ήταν ο Γεώργιος Παύλου, ο οποίος μετέπειτα έγινε και δήμαρχος της πόλης. Ο Πανελευσινιακός στη διάρκεια της ιστορίας του έχει παίξει τρεις φορές στην Α' Εθνική, άλλες δύο φορές έπαιξε μπαράζ για την Α' Εθνική, αλλά δεν ανέβηκε, και σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας του έβγαλε πάρα πολύ μεγάλους ποδοσφαιριστές.
Έπαιξαν σε πολύ υψηλό επίπεδο, αλλά πέρασαν και πολύ μεγάλοι ποδοσφαιριστές από τον Πανελευσινιακό. Δεν θα ήθελα να σταθώ στα ονόματα, για να μην αδικήσω κανένα. Ενδεικτικά, να πω τουλάχιστον τους γηγενείς, όπως ο Γιάννης Καλιτζάκης, ο Ανδρέας Σκέντζος, ο Παντελής Κουμπής, για να πάμε στους πιο παλιούς Τσικιντζέλα, Κάπουα, Μίχα, Μουράτη, Καναβά. Ο Πανελευσινιακός έχει μεγάλη ιστορία και θα γίνουν εκδηλώσεις, όσο μας το επιτρέπουν οι συνθήκες».
Ποια είναι η σχέση του Πανελευσινιακού με τον Δήμο Ελευσίνας;
«Υπάρχει στήριξη από τον Δήμο Ελευσίνας. Ο δήμαρχος Ελευσίνας, ο κ. Οικονόμου, έχει υπηρετήσει τον Πανελευσινιακό από διοικητική θέση, έχουμε την στήριξή του σε όλα τα επίπεδα και τον ευχαριστούμε. Ήδη, φέτος στο γήπεδο όπου στεγάζονται οι Ακαδημίες έγινε τοποθέτηση καινούριου τάπητα και ευελπιστούμε ότι θα γίνουν και άλλα έργα, τα οποία χρειάζονται και είναι σημαντικά για το ποδόσφαιρο της πόλης.
Το στάδιο που αγωνίζεται ο Πανελευσινιακός λέγεται "Κοσμάς Παπανικολάου". Πήρε το όνομά του από έναν τεράστιο παράγοντα που ήταν πρόεδρος παλιότερα και δυστυχώς "έφυγε" πριν από λίγο καιρό. Το βοηθητικό του Πανελευσινιακού ονομάζεται "Ευάγγελος Δούκας" και έχει πάρει το όνομά του από έναν άλλο παλιό πρόεδρο».
Πώς αντιμετωπίζει ο κόσμος της πόλης τον Πανελευσινιακό;
«Οι φίλαθλοι του Πανελευσινιακού είναι δεμένοι με την ομάδα. Όμως, δεν ξέρω, για διάφορους λόγους δεν πολυέρχονται στο γήπεδο, γιατί έχουν συνηθίσει τον Πανελευσινιακό σε μεγάλες κατηγορίες, τον έχουν συνηθίσει σε διαφορετικές καταστάσεις, ίσως όλα αυτά που γίνονται τα τελευταία χρόνια να τους έχουν κουράσει. Ξέρετε πώς είναι κάποια πράγματα... Γι' αυτό και δεν έρχεται πάρα πολύ ο κόσμος ο παλιός, οι παλιοί φίλαθλοι, αν θέλουμε να το πούμε έτσι. Θέλουμε μέσα από αυτή την προσπάθεια αυτό να αλλάξει.
Ο Πανελευσινιακός ανέβηκε πέρσι κατηγορία, είμαστε στη Γ' Εθνική. Ο βασικός στόχος ήταν να σωθεί η ομάδα, γιατί ο κορονοϊός χτύπησε σχεδόν όλους τους ποδοσφαιριστές της πρώτης ομάδας, τα παιδιά έμειναν πολύ πίσω, σταμάτησαν τις προπονήσεις. Έπειτα αναγκάστηκαν να παίζουν Κυριακή - Τετάρτη. Η ουσία είναι ότι η ομάδα σώθηκε. Πιστεύω, σιγά σιγά, η ομάδα να βρει τον δρόμο που πρέπει και τη θέση που της αξίζει».
Πόσα παιδιά φιλοξενεί η ομάδα στις Ακαδημίες της;
«Αυτή τη στιγμή ο Πανελευσινιακός έχει στις Ακαδημίες του 120 παιδιά περίπου. Ξεκινήσαμε πριν από τρία χρόνια με 40 παιδιά. Ο στόχος της Ακαδημίας για μένα είναι, μέσα από αυτή την προσπάθεια και με κάθε υπευθυνότητα, να μάθουμε τα παιδιά να αγαπήσουν το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό γενικότερα, να αγαπήσουν τον Πανελευσινιακό και να μάθουν την ιστορία του και μέσα από αυτή τη διαδικασία να βγάλουμε ποδοσφαιριστές για τον Πανελευσινιακό, όπως γινόταν τα παλιότερα χρόνια.
Να βοηθήσουμε τα παιδιά πάνω από όλα να γίνουν σωστοί άνθρωποι, να τους διδάξουμε ήθος και να μπορούν να σταθούν μέσα στον αγωνιστικό χώρο χωρίς να έχουν προστριβές με αντιπάλους
Οι προπονητές που βρίσκονται στην Ακαδημία του Πανελευσινιακού, εκτός από εξαιρετικοί χαρακτήρες και παιδιά με ήθος, είναι όλοι διπλωματούχοι προπονητές, είτε είναι απόφοιτοι ΤΕΦΑΑ είτε κάτοχοι διπλωμάτων UEFA A' και Β'. Είναι τεράστια η συμβολή τους».
Η περίοδος του lockdown ήταν δύσκολη. Πώς πείσατε τους γονείς να ξαναφέρουν τα παιδιά στην ομάδα;
«Όταν έδωσε το κράτος το ΟΚ να λειτουργήσουν πάλι οι Ακαδημίες, πήραμε όλα τα μέτρα που προβλέπουν οι κανονισμοί. Δεν κάναμε κάτι από μόνοι μας για να πείσουμε τους γονείς να ξαναφέρουν τα παιδιά. Στο πρώτο άνοιγμα, τον περασμένο Μάιο, δεν ήταν τόσο καλά τα πράγματα. Γύρω στο 40 με 50% ήταν η συμμετοχή. Φέτος, φτάσαμε στο 90% περίπου. Τα παιδιά είχαν "τρελαθεί" στο σπίτι».
Έχεις αγωνιστεί πολλά χρόνια στον Πανελευσινιακό – και όχι μόνο. Θα μας κάνεις ένα flashback στην πλούσια καριέρα σου;
«Γεννήθηκα το 1966. Και εγώ ξεκίνησα σε ηλικία 11 ετών από τις Ακαδημίες του Πανελευσινιακού, έπαιξα στην πρώτη ομάδα σε ηλικία 16,5 ετών. Ήταν στη Β' Εθνική τότε η ομάδα. Εκείνη η χρονιά ήταν κακή για την ομάδα, έπεσε κατηγορία, πήγε στη Γ' Εθνική ύστερα από ένα μπαράζ με τον Αιολικό. Εκείνη τη χρονιά ανεβήκαμε αρκετοί παίκτες από την Ακαδημία του Πανελευσινιακού στην πρώτη ομάδα. Μαζί με εμένα και ο Καλιτζάκης και κάποια άλλα παιδιά. Έπαιξα πέντε χρόνια στην πρώτη ομάδα του Πανελευσινιακού στη Γ' Εθνική μέχρι το 1988.
Το '88 έκανα μεταγραφή στον Παναθηναϊκό, όπου κάθισα έξι μήνες εκεί μέχρι τον Δεκέμβριο. Τον Δεκέμβριο πήγα δανεικός στην ΕΑΡ στο Ρέθυμνο, που ήταν στη Β' Εθνική, και έμεινα και εκεί έξι μήνες. Έπειτα, πήγα πάλι ως δανεικός στην Κόρινθο. Εκεί θεωρώ ότι έπαιξα το καλύτερο ποδόσφαιρό μου. Τρία χρόνια στη Β' Εθνική και δύο χρόνια στην Α'. Μετά πήρα πάλι τον δρόμο της επιστροφής στον Πανελευσινιακό. Επέστρεψα το 1994 στην Ελευσίνα, ήταν στη Γ' Εθνική η ομάδα, ανεβήκαμε στη Β' Εθνική. Για διάφορους λόγους σταμάτησα να αγωνίζομαι επαγγελματικά, έπαιξα ερασιτεχνικά σε κάποιες ομάδες της περιοχής, όπως στον Μανδραϊκό και τον Αστέρα Μαγούλας, μέχρι που έκλεισα την καριέρα μου, σε ηλικία 36 ετών, στον Πανελευσινιακό, στη Δ' Εθνική».
