Το δικαίωμα στη γενική αναισθησία προτείνουν κορυφαίοι γιατροί και ειδικοί βιοηθικολόγοι για τους ανθρώπους που πλησιάζουν στο τέλος της ζωής τους
Η γενική αναισθησία, η οποία χρησιμοποιείται ευρέως στις χειρουργικές επεμβάσεις και σε ορισμένες διαγνωστικές εξετάσεις, διασφαλίζοντας ότι ο ασθενής δεν έχει συνείδηση και δεν πονάει, πρέπει για τον ίδιο λόγο να καταστεί ευρύτερα διαθέσιμη στους ανθρώπους πριν το τέλος της ζωής τους. Το συγκεκριμένο υποστηρίζουν σε κοινή δημοσίευση-παρέμβασή τους κορυφαίοι ειδικοί από τα πεδία της ιατρικής και της βιοηθικής, σύμφωνα με τους οποίους τα αναλγητικά και υπνωτικά φάρμακα (συνήθως βενζοδιαζεπίνες ή οπιοειδή) που χορηγούνται στους θνήσκοντες ασθενείς, συχνά δεν είναι επαρκή.
«Για μερικούς ασθενείς αυτές οι κοινές παρεμβάσεις δεν είναι αρκετές. Άλλοι πάλι ασθενείς μπορεί να εκφράσουν τη σαφή επιθυμία τους να μην έχουν απολύτως καμία συνείδηση την ώρα που πεθαίνουν. Μερικοί θνήσκοντες ασθενείς θέλουν απλώς να κοιμούνται. Οι ασθενείς έχουν δικαίωμα να είναι χωρίς συνείδηση, όταν πεθαίνουν. Έχουμε τα ιατρικά μέσα για να παρέχουμε κάτι τέτοιο και πρέπει να το κάνουμε», σύμφωνα με τον κορυφαίο ειδικό στη βιοηθική, καθηγητή Τζούλιαν Σαβουλέσκου του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Οι ειδικοί, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αναισθησιολογίας «Anaesthesia», ξεκαθαρίζουν ότι η πρότασή τους δεν αφορά τον υποβοηθούμενο θάνατο ή την ευθανασία, αλλά να διασφαλίσουν ότι κάθε άνθρωπος θα νιώσει άνετα στο τέλος της ζωής του, το οποίο δεν θα είναι επώδυνο. Δηλαδή, με βάση τις επιθυμίες αρκετών ανθρώπων, να διασφαλισθεί ότι κάποιος δεν θα καταλαβαίνει τίποτε τις τελευταίες στιγμές της ζωής του.
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ.
