Η παραπάνω ανάρτηση δημοσιεύτηκε χθες το απόγευμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δεν πρέπει να μείνει χωρίς απάντηση. Κάθε γυναίκα και κάθε μητέρα - θύμα κακοποίησης δικαιούται απαντήσεις, συμπαράσταση και ελπίδα.
Το περιστατικόΔευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2020. Σε κάποιο δημοτικό σχολείο, στην περιοχή Κανόνι της Κέρκυρας, ο καθιερωμένος Αγιασμός δε μοιάζει με εκείνον των περασμένων ετών. Λόγω κορονοϊού, οι γονείς παραμένουν έξω από τον προαύλιο χώρο του σχολείου. Οι περισσότεροι από αυτούς στέκουν στα κάγκελα ανταλλάσσοντας κουβέντες για τη «νέα και παράξενη σχολική χρονιά» με τη λέξη «μάσκα» να κυριαρχεί στις περισσότερες συζητήσεις.
Σε κάποια γωνιά στέκει μία γυναίκα που χαιρετά από μακριά τον οκτάχρονο γιο της, όταν ξαφνικά ένας άνδρας που βρίσκεται δίπλα της ξεκινά να της επιτίθεται με μισόλογα που μετά από λίγο γίνονται βρισιές, ύστερα κλωτσιές.
Εκείνη αντιδρά. Παρά το φόβο και την ντροπή, ουρλιάζει και καλεί σε βοήθεια. Το παιδί είναι γαντζωμένο στα πόδια της και ουρλιάζει στον πατέρα: «Μην ξαναχτυπήσεις τη μαμά μου!». Το σκηνικό της παράνοιας εκτυλίσσεται μπροστά σε γονείς και σε παιδιά που βγαίνουν από το σχολείο.
Ο άνδρας δεν είναι ένας άγνωστος, αλλά ο πρώην σύζυγος και πατέρας του παιδιού της. Η γυναίκα γνωρίζει τι είναι ικανός να κάνει, για αυτό εδώ και σχεδόν ένα χρόνο φοβάται να βγει από το σπίτι της.
Του λέει να σταματήσει. Εκείνος μοιάζει να είναι τώρα εκτός εαυτού με τις βρισιές και τις κλωτσιές να διαδέχονται η μία την άλλη.
Μία γυναίκα, μία μάνα, κακοποιείται μπροστά στα μάτια μικρών παιδιών και «μεγάλων» γονιών, οι οποίοι αντί να κάνουν κάτι για να σταματήσουν το κακό, το… χαζεύουν άπραγοι, αμέτοχοι κι αμίλητοι.
«Την έβριζε, τη χτυπούσε, και κανείς μα κανείς δεν έκανε κάτι να τον σταματήσει. Όσο τραγικό είναι το γεγονός της κακοποίησης, άλλο τόσο αναίσχυντη ήταν και η συμπεριφορά των άλλων γονιών. Δεν έκαναν τίποτα για να τον σταματήσουν παρά μόνο κοιτούσαν λες και έβλεπαν κάποιο σίριαλ στην τηλεόραση», λέει μία γυναίκα και συνεχίζει: «Την κακοποίηση αυτής της γυναίκας έπαψαν δύο μαμάδες οι οποίες μπήκαν στη μέση για να τον σταματήσουν. Τα παιδάκια κρύβονταν πίσω από την πλάτη των γονιών τους, το δικό της παιδί έκλαιγε ασταμάτητα. Οι άνδρες που ήταν εκεί, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτό το ουσιαστικό, απλά κοιτούσαν, μόνο ποπ κορν δεν είχαν πάρει! Ενημερώθηκε άμεσα και ο διευθυντής του σχολείου, ο οποίος δεν έκανε απολύτως τίποτα. Δεν ξέρω σε τι κόσμο ζούμε, είναι αδιανόητο να βλέπεις αυτή την κτηνωδία και να μην αντιδράς. Τόσο ζώα, τόσο απάνθρωποι έχουμε γίνει πια;».
Τα κοινά και η μάχη για συνεπιμέλειαΑυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο νταής «Ντόντος» επιτέθηκε στην πρώην σύζυγό του. Η γυναίκα αμέσως μετά το περιστατικό κατέθεσε εναντίον του μήνυση, ενώ σήμερα θα περάσει από ιατροδικαστή.
«Η κοπέλα έχει μαρτυρήσει στα χέρια του, είχε καταθέσει και στο παρελθόν μήνυση εναντίον του, ωστόσο η τιμωρία του περιορίστηκε, απ’ όσο γνωρίζω, σε μία απλή... επίπληξη», λέει κάποια γυναίκα από την Κέρκυρα και συνεχίζει: «Σήμερα έχει ενημερωθεί και ο διευθυντής της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και περιμένουμε εξελίξεις. Το αστείο και τραγικό συνάμα της υπόθεσης είναι πως αυτός ο "κύριος", ο οποίος εργάζεται ως υπάλληλος του δήμου, είχε κατέβει ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τη νυν δήμαρχο για το… κοινό καλό του τόπου. Ακόμη πιο κωμικοτραγική είναι η ιδιότητα του ως μέλος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων καθώς και το γεγονός πως ανήκει σε κάποιον σύλλογο χωρισμένων πατεράδων που μάχονται για το δικαίωμα στην συνεπιμέλεια. Πριν από κάποιο διάστημα με την ιδιότητα του… διαζευγμένου μπαμπά και το σύνθημα "Τα παιδιά χρειάζονται και τους δύο γονείς. Δεν έχει σημασία ποιος απ’ τους δύο έχει δίκιο, αλλά ποιο είναι το δίκαιο για τα παιδιά", είχε μάλιστα επισκεφθεί γνωστό βουλευτή! Εδώ όλοι τον γνωρίζουν και κάνουν τα στραβά μάτια… Η πρώην σύζυγός του-θύμα του ξυλοδαρμού είναι ένα εξαιρετικό κορίτσι από μία πολύ αξιοπρεπή οικογένεια του νησιού. Νομίζω πως ήρθε η στιγμή αυτός ο "κύριος" να τιμωρηθεί έτσι όπως του αξίζει. Είναι περιττό φυσικά να πω ότι μετά τον ξυλοδαρμό εξαφανίστηκε προκειμένου να γλιτώσει το αυτόφωτο. Από άνδρες σαν και του λόγου του δεν περίμενα ωστόσο κάτι περισσότερο».
