Χάρη σε μια φράση, που συχνά συνηθίζεται, η Σαλαμίνα μπαίνει στα χείλη όλων όσων την αναφέρουν. Χωρίς όμως απαραίτητα να την ταυτίζουν με αυτήν. Κυρίως από άγνοια! Πόσες και πόσες φορές όταν κάποιος θέλει να περιγράψει την ξαφνική του τρομάρα, δεν λέει.. «Πήγε η ψυχή μου στην Κούλουρη».
Γράφει ο Πάνος Καλουδάς
Χωρίς να είναι και σίγουρο αν γνωρίζει που είναι η Κούλουρη. Και πως βγήκε η φράση αυτή της ταύτισης του φόβου, με μια Ιστορική περιοχή, του πιο κοντινού, στην Αττική γη, νησιού μας.
Κι όμως έχει την πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική της πηγή, η φράση αυτή..
Και προέρχεται από την αρχαιότητα. Λέγεται, πως στην διάρκεια των Περσικών Πολέμων για περισσότερη ασφάλεια και προστασία από τους βίαια εισερχόμενους Πέρσες, οι Αθηναίοι,έστελναν τις γυναίκες και τα παιδιά τους, τα πολύ αγαπητά τους πρόσωπα, τις«ψυχούλες» τους δηλαδή, στην πολύ κοντινή και ασφαλή Σαλαμίνα. Για να προστατευτούν στην άπλα και την σιγουριά του όμορφου νησιού. Τους έστελναν στην Κόλουρις..Όπως ονομάζονταν αρχικά το νησί.
Και ονομάζονταν έτσι από την στρογγυλότητα του μεγάλου της κόλπου. Που αργότερα η «Κόλουρις» μετονομάσθηκε Κούλουρη Έτσι λοιπόν, όσοι δεν είχαν στρατιωτικές υποχρεώσεις, τα αγαπημένα πρόσωπα των μαχητών, που τα αποκαλούσαν, χάρη τρυφερότητας »ψυχές» πήγαιναν στην Κούλουρη. Αυτή είναι η μια εκδοχή.
Υπάρχει και μια ακόμα εκδοχή..Που ξεκινάει από την περίοδο της Τουρκοκρατίας
Η Σαλαμίνα και τότε, έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο, στον αγώνα εκείνον για την
απελευθέρωση από τον Τούρκικο ζυγό. Έναν ζυγό, που ποδοπάτησε την ελευθερία τεσσάρων ολόκληρων αιώνων.. Το νησί μας τότε αποτελούσε το σίγουρο καταφύγιο, των προσφύγων που κατέφευγαν σ’αυτό για την ασφάλεια τους.
Όλων αυτών των ανθρώπων των κυνηγημένων και κατατρεγμένων…
Των »ψυχών» αυτών που πήγαιναν στην Κούλουρη για την διάσωσή τους.
Έτσι λοιπόν, σιγά-σιγά η ασφάλεια εκείνη της Σαλαμίνας που έδινε την »ασπίδα» προστασίας στις ψυχούλες των αγωνιστών, στα προσφιλή τους πρόσωπα, άρχισε να χρησιμοποιείται με μια ευρεία έννοια. Μεταφέροντας την πρόταση, όπως θα την πρόφερε ένας άνδρας μάχιμος στον συναγωνιστή του.. »Πήγε η ψυχή μου στην Κούλουρη»…
Στην σίγουρη, την όμορφη και ασφαλή Κούλουρη.
Πηγή: salaminionvima.gr
