Η πλατεία Συντάγματος είναι ο αστικός γεωμετρικός τόπος στα όρια της αρχαίας πόλης και στο επίκεντρο της σύγχρονης Αθήνας. Διαμέσου της Ερμού μας οδηγεί στην Πλάκα, στο Μοναστηράκι, στον Κεραμεικό. Είναι η κορυφή του Εμπορικού Τριγώνου που σχηματίζουν οι οδοί Ερμού, Σταδίου και Αθηνάς.
Στις Αυγούστου ξεκινούν οι εργασίες ανάπλασης - ενοποίησης και πράσινης αναβάθμισης της πλατείας Συντάγματος. Το έργο περιλαμβάνει την ριζική ανάπλαση του κάτω τμήματος της Πλατείας με γενναία διαπλάτυνση των πεζοδρομίων μπροστά στον πεζόδρομο της Ερμού, δημιουργία νέου και ποιοτικού δημοσίου χώρου που θα λειτουργήσει ως πύλη στον εμπορικό και ιστορικό πυρήνα.
Ο Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός του 1999 και η επικαιροποίηση του 2020
Το έργο υλοποιεί τη λύση του 1ου βραβείου του Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού της ΕΑΧΑ του 1999 (ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων), του διεθνούς φήμης καθηγητή κ. Δημήτρη Μανίκα, επικαιροποιημένη στα σημερινά δεδομένα, σε συνεργασία με την ομάδα μελέτης και τις υπηρεσίες του Δήμου, αλλά χωρίς αποκλίσεις από τις αρχικές προθέσεις του σχεδιασμού.
Αποτελεί έτσι μια από τις πρώτες εφαρμογές της νέας πολιτικής του Δήμου Αθηναίων να αξιοποιηθεί το μεγάλο μελετητικό απόθεμα, και να αποκατασταθεί έτσι η συνέπεια αλλά και η οικονομία απέναντι στην αυθεντία του ποιοτικού αρχιτεκτονικού έργου. Η βραβευμένη αρχιτεκτονική λύση με λιτότητα προσαρμόζει την νεοκλασική παράδοση στα νέα και σύγχρονα λειτουργικά δεδομένα.
Η βιώσιμη φιλοσοφία του σχεδιασμού
Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός λαμβάνει υπόψιν την ιστορική εξέλιξη της σημαντικότερης πλατείας της χώρας, και χειρίζεται με αφαιρετικότητα και λειτουργικότητα την αποκατάσταση συνέχειας της πλατείας Συντάγματος, μέχρι το αντιληπτικό όριο των κτιριακών μετώπων στην κορυφή του πεζόδρομου της Ερμού. Εντάσσει την πλατεία στα ιστορικά συμφραζόμενα, ως κρίκο διασύνδεσης της παλιάς και σύγχρονης πόλης. Λαμβάνει υπόψιν τον εμβληματικό χαρακτήρα, την κομβική οδική σύγκλιση, την εμπορική κινητικότητα, φέρνει σε μεγαλύτερη επαφή τις ροές πεζών με την Ερμού, δημιουργώντας μία νέα και ενιαία αισθητική γλώσσα.
Η γεωμετρική ανασύνθεση της πλατείας συνομιλεί με το βάθος της ιστορίας, τον πρώτο σχεδιασμό της νέα πρωτεύουσας (Κλεάνθης & Schaubert, 1833), το σύμβολο της Δημοκρατίας, τους μνημειακούς άξονες, αλλά και τη σύγχρονη ζωή και προοπτική. Διασυνδέει τη σύγχρονη και παλιά πόλη, ακουμπάει διαλεκτικά μέσω της Λεωφόρου Αμαλίας με τον Εθνικό Κήπο, το Ζάππειο, την Πύλη του Αδριανού και τους Στύλους του Ολυμπίου Διός, και μέσω της οδού Πανεπιστημίου και Σταδίου με την άλλη κορυφή του Τριγώνου, με την πλατεία Ομονοίας και ενδιάμεσα με τις πλατείες Κλαυθμώνος, Κοραή καθώς και με την περίφημη τριλογία της Βιβλιοθήκης, του Πανεπιστημίου και της Ακαδημίας.
