Πλέκοντας «κουβάρια για μικρούς ήρωες» σε όλη την Ελλάδα

Τον Οκτώβριο του 2016 μέσα από μια συζήτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιουργήθηκε η ιδέα του εθελοντικού πλεξίματος κουβαριών για μικρούς ήρωες που το έχουν ανάγκη

Της Λυδίας Μπέντρος

«Αυτή η ομάδα είναι το μικρό μου παιδί», δηλώνει χαρακτηριστικά στο kedenews η Χριστίνα Πορφυριάδου, διαχειρίστρια της εθελοντικής ομάδας «Κουβάρια για μικρούς ήρωες». Μια ομάδα που μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να χαρίσει χαμόγελα σε 4.600 παιδιά και ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, πραγματοποιώντας δράσεις σε ορφανοτροφεία, ογκολογικές κλινικές, ιδρύματα κακοποιημένων γυναικών, άπορες οικογένειες, ξενώνες κ.α.

Η Χριστίνα Πορφυριάδου, από τη Θεσσαλονίκη, έχοντας ακούσει πως το πλέξιμο κάνει καλό στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης ξεκινά να ασχολείται με αυτό. Έτσι, συμμετέχει σε διάφορες ομάδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μέσα από τις οποίες προσπαθεί να μάθει διάφορα σχέδια πλεξίματος. Ώσπου μια μέρα κατά τη διάρκεια ενός δημόσιου διαλόγου σε μια ομάδα γεννιέται μια ιδέα. Μια κοπέλα από τη Θεσσαλονίκη προτρέπει μέλη της ομάδας των σχεδίων πλεξίματος να οργανώσουν μια εθελοντική δράση για τα Παιδικά Χωριά SOS στο Φίλυρο. Ωστόσο, η διαχείριση της ομάδας βάζει «φρένο» στην ιδέα, δηλώνοντας πως δεν είναι η κατάλληλη ομάδα για τη διοργάνωση τέτοιων δράσεων.

«Τότε, θέλετε από πείσμα; Εγωισμό; Αποφάσισα να φτιάξω μόνη μου μια ομάδα για να κάνουμε όσες θέλαμε τη δράση. Όλες ήμασταν στη Θεσσαλονίκη, είχα και μια γνωστή που δούλευε εκείνη την περίοδο στα Παιδικά Χωριά SOS του Φιλύρου και έτσι ξεκίνησε το πλέξιμο και τα “Κουβάρια για μικρούς ήρωες”», δηλώνει χαρακτηριστικά η κ. Πορφυριάδου στο kedenews.

Χρησιμοποιώντας λοιπόν μόνο το κινητό της τηλέφωνο, η Χριστίνα Πορφυριάδου από τη Θεσσαλονίκη οργανώνει στις 26 Οκτωβρίου την πρώτη δράση της εθελοντικής ομάδας «Κουβάρια για μικρούς ήρωες», παραδίδοντας σε 63 παιδάκια χειροποίητα πλεκτά.

Μια ομάδα, που απαριθμεί σήμερα 3.500 μέλη, συνεργάζεται υπό τον συντονισμό της κ. Πορφυριάδου αλλά και της συνδιαχειριστρίας της ομάδας τα τελευταία χρόνια, Αντωνίας.

Η δράση της ομάδας ξεκινά με την κ. Πορφυριάδου να βρίσκει τον φορέα στον οποίο θα δοθούν τα πλεκτά –και όχι μόνο‒ αλλά και συλλέγοντας πληροφορίες γι’ αυτόν. Η ομάδα προσπαθεί να στηρίξει ιδρύματα-φορείς που δεν λαμβάνουν σημαντική βοήθεια από ιδιώτες αλλά και δεν είναι γνωστά στο ευρύτερο κοινό.

«Μετά προσπαθώ να δω αν υπάρχει κάποιο μέλος μας στην περιοχή ώστε να αναλάβει τη δράση της παράδοσης και του πακεταρίσματος των πραγμάτων που θα δώσουμε στον εκάστοτε φορέα», συμπληρώνει η ίδια.

Ωστόσο, όπως προσθέτει η κ. Πορφυριάδου, «η ομάδα είναι τελείως εθελοντική, επομένως όποια κοπέλα θελήσει να συμμετάσχει θα πρέπει να πλέξει αυτό που θα δωρίσουμε και να το στείλει ταχυδρομικώς με δικά της έξοδα σε όποια αναλάβει να συγκεντρώσει όλα αυτά που θα φτιάξουμε και να τα πάει στον φορέα. Πριν από την παράδοση θα πρέπει να συσκευαστούν τα πράγματα και να γίνει η διαλογή για κάθε παιδάκι. Όλη η διαδικασία είναι μαγική. Δεν πλέκουμε απλώς ένα σκουφάκι και σώζουμε τον κόσμο, και δεν είναι μόνο ένα σκουφάκι».

Επειδή όμως το πλέξιμο είναι κάτι που κοστίζει, πολλές φορές καταστήματα πώλησης κουβαριών δωρίζουν στην κ. Πορφυριάδου κουβάρια για πλέξιμο και εκείνη με τη σειρά της τα αποστέλλει σε οποιαδήποτε γυναίκα στην Ελλάδα δεν έχει τη δυνατότητα να αγοράσει δικά της, αλλά θέλει μέσα από την τέχνη και τη δεξιότητά της να προσφέρει στην ομάδα και κατά συνέπεια στους φορείς.

«Επειδή η ομάδα έχει 3.500 μέλη, είναι λογικό να μην πλέκουν όλοι. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να βοηθήσουν με τον δικό τους τρόπο.

Έχουμε δουλέψει για ξενώνες κακοποιημένων γυναικών, ορφανοτροφεία, ιδρύματα που φιλοξενούν ΑμΕΑ, ογκολογικές κλινικές κ.ά. «Έτσι, μαζί με αυτά που θα πλέξουμε, ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε φορέα, αυτοί που δεν πλέκουν αναλαμβάνουν να στείλουν κάποια είδη, όπως ας πούμε μωρομάντιλα ή ακόμη και κασετίνες, τσάντες, οτιδήποτε. Ποτέ όμως δεν δεχόμαστε χρήματα στην ομάδα».

Η κ. Πορφυριάδου συμπληρώνει πως «η βάση μας είναι μεν το πλεκτό, γιατί αυτό αφορά την εθελοντική ομάδα, αλλά ακόμη και αν δεν πλέκει κάποιος, μπορεί να βάλει το λιθαράκι του με τον δικό του τρόπο και τη δική του τέχνη, με σκοπό να “κλέψουμε” ένα χαμόγελο από τα παιδιά. Ας πούμε, τις προάλλες μού έστειλε μια γυναίκα μάσκες που είχε φτιάξει για τα παιδάκια ή κάποια μπορεί να θέλει να φτιάξει λαμπάδες να δωρίσουμε το Πάσχα. Παράλληλα, επειδή το πλεκτό είναι κάτι που δεν μπορεί να φορεθεί όλο τον χρόνο, αυτή την περίοδο πλέκουμε μαξιλαράκια με παιδικές παραστάσεις για ιδρύματα που φιλοξενούν ΑμΕΑ».

«Μέσα σε όλα αυτά δεν παύω να είμαι μια μαμά, μια εργαζόμενη γυναίκα και μια σύζυγος. Οφείλω να πω, λοιπόν, πως αφανείς ήρωές μας είναι οι σύζυγοί μας πολλές φορές, που μας βοηθάνε σε όλη τη διαδικασία και ο εθελοντισμός γίνεται ακόμη και οικογενειακή υπόθεση, καθώς ακόμη και τα παιδιά μου μπορεί να κάνουν κάποιες χειροτεχνίες για να τις στείλουμε στον εκάστοτε φορέα ή ίδρυμα.

Σαφώς δεν σώζουμε κάτι με ένα πλεκτό σκουφί ούτε έχει να κάνει απαραίτητα με το ζήτημα ζεστασιάς, αλλά η όλη δράση αφορά τη ζεστασιά που προσφέρουμε στην καρδιά των παιδιών και των ανθρώπων. Δεν είναι κάτι δηλαδή μόνο χρηστικό, αλλά λειτουργεί και ως αναμνηστικό.

Αυτό που θέλουμε να δείξουμε μέσα από τις δράσεις μας είναι πως δεν είναι μόνοι αυτοί οι άνθρωποι, αλλά υπάρχουν κάποιοι που τους σκέφτονται», καταλήγει η κ. Πορφυριάδου.

Αν, λοιπόν, θέλετε και εσείς να βάλετε το λιθαράκι σας μέσα από τη δική σας τέχνη ή το πλέξιμο και να χαρίσετε χαμόγελα σε παιδιά ‒και όχι μόνο‒, μπορείτε να βρείτε την ομάδα «Κουβάρια για μικρούς ήρωες» εδώ.