Ευαγγελισμός: Εντατικολόγος εξιστορεί ιστορίες πόνου και μοναξιάς μέσα από τις ΜΕΘ

«Παρ’ όλο που δεν υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις σε εξοπλισμό, κάνουμε οικονομία για να είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε», δηλώνει η γιατρός και Εντατικολόγος της ΜΕΘ του Ευαγγελισμού στο kedenews.gr 

Της Λυδίας Μπέντρος

Καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες καθημερινά γιατροί και νοσηλευτές στην πρώτη γραμμή της πανδημίας, προσπαθούν να παλέψουν με έναν αόρατο εχθρό χωρίς κανένα όπλο. Μάρτυρες και αγωνιστές μιας πρωτόγνωρης κατάστασης οι οποίοι προσπαθούν  και οι ίδιοι να προστατευτούν από τον φονικό ιό, θέτοντας καθημερινά τον εαυτό τους σε κίνδυνο.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στο kedenews.gr, η Αγγελική, γιατρός και Εντατικολόγος στην πρώτη γραμμή covid σε αυτήν, αλλά και στην προηγούμενη περίοδο του καθολικού lockdown:

 «Παρ’ όλο που είμαι χρόνια εντατικολόγος, αυτή τη φορά έχουμε να αντιμετωπίσουμε διαφορετικούς ασθενείς. Οι γιατροί είναι συναισθηματικά φορτισμένοι αυτή τη περίοδο σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη νόσο που έχουμε αντιμετωπίσει. Υπάρχει διαφοροποίηση ως προς τον τρόπο που δουλεύουμε. Προσπαθούμε να προστατέψουμε τον εαυτό μας αλλά και τους ασθενείς. Διαφορετικός είναι και ο τρόπος και από την άποψη ότι υπάρχουν άνθρωποι που νοσηλεύονται πολύ καιρό μόνοι τους, χωρίς συγγενείς, καθώς βρίσκονται και οι ίδιοι σε καραντίνα και νοσούν.

 Μεγάλη είναι και η συναισθηματική φόρτιση και στους θανάτους. Σε αυτήν αλλά και στην προηγούμενη καραντίνα χάσαμε ανθρώπους είτε μικρούς είτε μεγάλους, τους οποίους δεν τους είχαν δει οι συγγενείς τους για ένα πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, ίσως και μήνες αφήνοντας την τελευταία τους πνοή μόνοι τους.

Κάποιοι άλλοι δεν μπόρεσαν ούτε και να τους κηδέψουν ακριβώς επειδή έπρεπε να μείνουν σε καραντίνα. Πέρα από το ότι δεν έχουμε ένα φάρμακο να μπορούμε να γιατρέψουμε αυτούς τους ανθρώπους ή κάποιο πρωτόκολλο το οποίο μπορούμε να ακολουθήσουμε ώστε να έχουμε κάποιο αποτέλεσμα, αντιμετωπίζουμε μια νόσο καινούρια, με νέα χαρακτηριστικά και διαφορετικού τύπου έκφραση σε κάθε ασθενή.»

«Επειδή, δεν αναλαμβάνουμε πάντα τους αρρώστους διασωληνωμένους και μέχρι στιγμής είχαμε την πολυτέλεια να αναλαμβάνουμε νοσούντες που βρίσκονταν σε οριακό σημείο,- δηλαδή τους έχουμε στις ΜΕΘ και παρακολουθούμε την πορεία τους πριν την διασωλήνωση- μια χαρακτηριστική εικόνα για εμένα είναι όταν έρχεται η στιγμή να διασωληνωθεί ένας άνθρωπος και δεν έχει πλέον την ικανότητα επικοινωνίας με το περιβάλλον γύρω του. Που θα πρέπει εν ψυχρώ ως γιατροί να συζητήσουμε μαζί του και να δηλώσουμε πως «τώρα πια θα πρέπει να διασωληνωθείς και εσύ».

«Η ανανέωση συμβάσεων και οι πρόσληψη προσωπικού δεν είναι τωρινό πρόβλημα, ούτε των γιατρών ούτε των νοσηλευτών. Η υποστελέχωση του ΕΣΥ είναι ένα θέμα διαχρονικό, απλώς τώρα που το ΕΣΥ πρέπει να αντιμετωπίσει μια πρωτόγνωρη κατάσταση φάνηκε πολύ πιο έντονα.

Επίσης, είναι πολύ συγκεκριμένες οι ειδικότητες που έχουν το βάρος σε αυτήν την πανδημία. Πέρα δηλαδή, από τους εντατικολόγους είναι πάρα πολύ έντονο το πρόβλημα στους παθολόγους και στους πνευμονολόγους. Πολύ μεγάλο είναι το βάρος και για τους νοσηλευτές, όχι μόνο στους γιατρούς, καθώς το νοσηλευτικό κομμάτι είναι πάρα πολύ σοβαρό και σημαντικό σε αυτή την φάση της πανδημίας.

Εμείς θέλουμε να κάνουμε την δουλεία που ξέρουμε και έχω δει καθ’ όλη την διάρκεια της πανδημίας μεγάλο επαγγελματισμό από γιατρούς και νοσηλευτές που αγωνίζονται στην πρώτη γραμμή χωρίς να φοβούνται. Όμως, για να γίνει αυτό μας αρκεί να έχουμε τα υλικά που θέλουμε και τα μέσα που θέλουμε. Την ευχέρεια δηλαδή να κάνουμε την δουλειά μας και να βοηθήσουμε τον κόσμο.

Παρ’ όλο που δεν υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις σε εξοπλισμό, κάνουμε οικονομία για να είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε. Για παράδειγμα στο πρώτο κύμα κάναμε οικονομία με τον φόβο ότι δεν θα υπάρχουν υλικά.»

«Τα πράγματα σίγουρα θα χειροτερέψουν, δεν υπάρχει περίπτωση να γίνουνε καλύτερα, οπότε θα πρέπει να εξοπλιστούμε με υπομονή και να πράξουμε όλοι το μερίδιο που μας αναλογεί και να περιμένουμε το εμβόλιο. Δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορούμε να κάνουμε.»