Εκμεταλλευόμενος με τον καλύτερο τρόπο ο δήμαρχος την επίσκεψη του προέδρου, δεν στάθηκε στα τυπικά, στις φωτογραφίσεις και στα ακριβά δώρα. Άλλωστε η ουσία δεν είναι ότι ο πρόεδρος έγινε ακόμη μία φορά επίτιμος δημότης. Η ουσία είναι ότι ο πρώτος πολίτης της χώρας πρέπει να βοηθήσει τον τόπο. Την ώρα που μιλούσε ο δήμαρχος ο πρόεδρος άκουγε, αλλά κυρίως έβλεπε. Έβλεπε μία αίθουσα γεμάτη από κόσμο, αλλά με σχεδόν πλήρη απουσία νεολαίας.
Οι νέοι το τόπου, δεν αδιαφορούν, ούτε γύρισαν την πλάτη στην εκδήλωση.
Οι νέοι το τόπου όμως μειώνονται κι αυτό ο δήμαρχος του ακριτικού δήμου το γνωρίζει καλά.
«Αυτός ο τόπος σήμερα, μαστίζεται από προβλήματα που αδυνατεί να αντιμετωπίσει μόνος του. Σύγχρονα ζητήματα όπως το δημογραφικό, σε συνάρτηση με την αστυφιλία, στραγγίζουν προοδευτικά τη ζωή σε αυτό τον τόπο, κάνοντας την ένδοξη ιστορία να ξεθωριάζει», είπε ο Ρωμύλος και είναι σίγουρο ότι δε θα κουραστεί να το επαναλαμβάνει μέχρι οι αίθουσες να γεμίζουν νεολαία. Μέχρι ο Έβρος να πάρει αυτό που του αξίζει.
Η ομιλία του δημάρχου Διδυμοτείχου Ρωμύλου Χατζηγιάννογλου:
Εξοχότατε κε Πρόεδρε,
Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή, να σας έχουμε μαζί μας σήμερα, ανήμερα του εορτασμού του Πολιούχου μας, Αγίου Αθανασίου, και κατά την έναρξη των επετειακών εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση, και την ενσωμάτωση του Διδυμοτείχου στο Ελληνικό κορμό.
Είναι εξίσου μεγάλη τιμή για μένα, να στέκομαι σήμερα εδώ σε αυτό το βήμα, ως Δήμαρχος του ακριτικού Διδυμοτείχου, απέναντί σας, την ημέρα που γιορτάζει 100 χρόνια «ελεύθερο».
Σήμερα, ο Πολιούχος της πόλης μας, γιορτάζει και τιμούμε την προστασία του με την πίστη μας.
Σήμερα, οι ψυχές των προγονών μας, οι οποίοι αγωνίσθηκαν για να είμαστε ελεύθεροι και περήφανοι, βρίσκονται κοντά μας ως μνήμη της ιστορίας, και των συλλογικών τους αγώνων.
Είναι καθήκον μας, να διατηρήσουμε αυτήν την μνήμη και να αποτρέψουμε τη λήθη. Αν αποφορτιστούμε από τα πολιτισμικά, πνευματικά και ιστορικά μας αποθέματα, τότε εξουδετερώνουμε κάθε δυνατότητα, να αναπτυχθούμε περαιτέρω.
Είμαστε η ιστορία μας, …
και στην δική μας περίπτωση έχουμε μια ένδοξη ιστορία που αγγίζει σχεδόν τα 5000 χρόνια, ως κομβικό σημείο Βασιλέων και σταυροδρόμι πολιτισμών. Ως τόπος συμβίωσης διαφορετικών εθνοτήτων. Ταυτότητα, την οποία διατηρούμε και σήμερα ως γέφυρα της Ασίας με την Ευρώπη…
Ακρίτες και Άγρυπνοι φρουροί της Πύλης της Ευρώπης...
Μια πύλη που δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, από σύμβολο ενότητας, έχει γίνει σύμβολο δυστυχίας.
Χιλιάδες ψυχές, βιώνουν την δική τους Οδύσσεια, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, ή μια ιδανική ευκαιρία να εισέλθουν στην γηραιά Ήπειρο, εκμεταλλευόμενοι, την αδυναμία μας να διαχειριστούμε, τις συνεχώς αυξανόμενες ροές.
Ωστόσο, ετούτη εδώ η γη, έχει ζήσει μετανάστευση,
Έχει ζήσει δόξα και θυσίες, ώστε να στέκει σήμερα υπερήφανη.
Αυτός ο τόπος ο οποίος κατά το παρελθόν έτυχε σημαντικής αναγνώρισης ευγενών και αρχόντων του Βυζαντίου, της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και σύγχρονων ευρωπαϊκών κρατών, ακόμη και σήμερα, στερείται της προσοχής και της ουσιαστικής ενσωμάτωσης, ως μέρος της Εθνικής στρατηγικής.
Αυτός ο τόπος, που είχε το πλεονέκτημα να σχεδιάζει τη δική του μοίρα, σήμερα, είναι αναγκασμένος να ακολουθεί, να υπομένει, και να αντιμετωπίζει τα προβλήματα του, ως παρατηρητής.
Ένας τόπος ευλογημένος, με πλούτο και ποικιλομορφία. Ένας τόπος με μακραίωνη ιστορική πορεία, που ταξιδεύει τον επισκέπτη στο χρόνο, μέσα από μύθους, μυστηριώδη σπήλαια, επιβλητικά κάστρα, και μοναδικά θρησκευτικά μνημεία, που επισφραγίζουν την πολύ-πολιτισμική ταυτότητα του Διδυμοτείχου
Αυτός ο τόπος σήμερα, μαστίζεται από προβλήματα που αδυνατεί να αντιμετωπίσει μόνος του. Σύγχρονα ζητήματα όπως το δημογραφικό, σε συνάρτηση με την αστυφιλία, στραγγίζουν προοδευτικά τη ζωή σε αυτό τον τόπο, κάνοντας την ένδοξη ιστορία να ξεθωριάζει.
Κάθε δύση του ηλίου, βρίσκει αυτό τον τόπο να επουλώνει τις πληγές του, και κάθε ανατολή, να σηκώνεται πιο δυνατός, προσπαθώντας να κερδίσει έναν άδικο αγώνα.
Ένας τόπος αυτάρκης, επί χρόνια ηγέτης στην κτηνοτροφία και την αγροτική παραγωγή, αφέθηκε μακριά από την τεχνολογική εξέλιξη, με απαρχαιωμένες υποδομές, χάνοντας την ανταγωνιστική του θέση.
Γεωγραφικά, το Διδυμότειχο, αντιμετωπίζει πιέσεις από τις δύο γειτονικές χώρες. Οι πιέσεις αυτές είναι κοινωνικής, οικονομικής και στρατηγικής φύσεως. H διασυνοριακή φυσιογνωμία του τόπου μας, απαιτεί μεθοδική εργασία, επιμελή σχεδιασμό, και συντονισμένη εφαρμογή από την πολιτεία.
Οι δύο βασικοί πυλώνες, μιας επικείμενης στρατηγικής εξόδου από το τέλμα, της παρούσας κατάστασης, είναι η αξιοποίηση των μνημείων, υπό μια συντονισμένη προσπάθεια αποκατάστασης, και η δημιουργία υποδομών, ώστε ο αγρότης, ο επιχειρηματίας, ο επιστήμονας, ο φοιτητής, ο απλός πολίτης, να ζει σε ένα περιβάλλον που να του επιτρέπει να αναπτυχθεί.
Να επιβιώσει.
Να ονειρευτεί.
Ένα περιβάλλον, που θα κρατήσει τα παιδιά μας στον τόπο μας.
Αυτό που απασχολεί την Ελλάδα, αποκαλούμενο ως Brain Drain, το ζει όλη η επαρχία της χώρας, εδώ και χρόνια. Κοιτάζοντας την εικόνα της επαρχίας σήμερα, προβλέπουμε το μέλλον της χώρας αύριο.
Η τιμητική παρουσία σας, μας γεμίζει με την ελπίδα, ότι ένα μέρος της πολιτείας, έχει τα μάτια της στραμμένα στο βορρά.
Επί προεδρίας σας, ο Τόπος αυτός αναγνωρίστηκε από την πολιτεία, με την ένταξη της παραδοσιακής ενδυμασίας της Θράκης, στην Προεδρική Φρουρά.
Τώρα πλέον, στις 14 Μαΐου κάθε έτους, ο Εβρίτης, θα έχει επιτέλους θέση στο μνημείο του αγνώστου στρατιώτη.
Σας ευχαριστούμε από καρδιάς για αυτό.
Οι αξίες του αγώνα των προγόνων μας, καθρεφτίζονται στον θεσμό της προεδρίας, και αυτό είναι το γεγονός Εξοχότατε, που καθιστά την παρουσία σας σήμερα σε αυτόν τον τόπο, τόσο σημαντική. Γιατί μας αφυπνίζει και μας υπενθυμίζει ότι η Δημοκρατία που απολαμβάνουμε σήμερα, αποτελεί μια συλλογική θυσία των προγόνων μας, και μια κληρονομιά, που οφείλουμε να διατηρήσουμε και να μεταλαμπαδεύσουμε στις επόμενες γενιές, ακέραια.
Για όλους αυτούς του λόγους ….
Οι φρουροί της Ελλάδας βρίσκονται σήμερα εδώ Εξοχότατε και με εξουσιοδοτούν να σας απονείμω τον τίτλο του Επίτιμου Δημότη Διδυμοτείχου.
Πηγή: thrakinea.gr
